ლეგენდაჲ იგი კეთილი ფრიად

ერთხელ, ნაპოლეონ მორიგი ბრძოლის შემდეგ მზის ჩასვლას გაჰყურებდა. ამ სურათით მოჯადოებულმა ინატრა, ნეტავ, მეც მზე ვყოფილიყავი, ჩემი მზერა ხალხს არ მობეზრდებოდაო.
ამ დროს, თურმე, ცა გახსნილა და იქიდან საფოსტო მტრედი ჩამოფრენილა. ის მტრედი ნაპოლეონთან მიფრენილა, კონვერტი მიუცია და უკან აფრენილა. კონვერტი რომ გახსნა, ზედ ოქროსფერი ასოებით ეწერა:

მეორედ არ გაბედო მზედ გახდომის სურვილი! ზევსმა მხოლოდ მზეჲ დაადგინა მზედ ჩუენდა და არავის ძალუძლს და ხელ ეწიფების ამის შეცულაჲ და თუ არ დაჰმორჩილდები, გეწვევა ზევსის დიადი რისხუანი და რადგან მე-19 საუკუნეში კამაზი ჯერ არ გამოუგონიათ, თმების ატრუსვა არ აგცდება!

და მას მერე დადუმდა ნაპოლეონ და არღარა იკადრა რისმე გაბედვაჲ და მზისა შედარებაჲ და გაეშურა საჭმელად.

 

გამონათქვამნი კეთილნი ანუ სიბრძნე + (პლუსი)

მფრინავი ციყვის სიბრძნე:

მფრინავი ციყვი ბჭობდა, ზევსი იცინოდაო.

ვ.ფ.-ს სიბრძნე:

სკოლაში რომ მიხვალ, ისტორიაზე არ უნდა შეხვიდეო.

ზევსის სიბრძნე:

სჯობს გვიან, ვიდრე უფრო გვიან.

ეპიკურეს სიბრძნე:

სანამ ჩვენ ვართ, მანამ სიკვდილი ჯერ არ არის.

მყვართა სიბრძნე:

როდესაც ხედავ, რომ ზვავი მოდის, ეს ნიშნავს იმას, რომ ხდება ბუნებრივი მოვლენა. როდესაც ხედავ, რომ ჩამოზვავებაა, ეს იმას ნიშნავს რომ…

მყვართა სიბრძნის გაგრძელება ისტორიამ აღარ შემოგვინახა. კაცნი მეცნიერნი ვარაუდობენ ორ დასასრულს:

…რომ ხდება ზებუნებრივი მოვლენა, რაც გამოწვეულია ზევსის განრისხებით

ან

…რომ ხდება რაღაც ისეთი, რასაც მყვრული გონება ვერ მისწვდება.

სამწუხაროდ, სხვა სიბრძნე ჩვენამდე არ მოღწეულა. ეს სიბრძნეებიც ისეთი ცნობილი ისტორიკოსების მიერაა აღდგენილი როგორებიც არიან პროკლე დობორჯგინიძე, ბახვა ბახვას ძე ბახვაძე, ინოკენტი ფოცხვერაშვილი, ბრძოლვერლდ სიკუნტრულიშვილი და სხვ. სიბრძნეების აღდგენა იმ გარემოებამ გამოიწვია, რომ ისინი ჟამთა სვლამ თითქმის მთლიანად გაანადგურა. საჭირო გახდა ზემოთხსენებული ხალხის ჩარევა, რათა ეს სიბრძნე და სიდიადე არ გაჰყოლოდა დროის მდინარის ნიაღვარს.
გულითად მადლობას ვუხდით ამ ხალხს დახმარებისთვის. ზევსი ამ სიკეთეს არ დაივიწყებს.

ბეურ მყუართა და ბეურ ზევსთა ბრძოლაჲ სამადგილიანი ცხენპუშკინების მდელოზედა

(გ.შ.-დან 528 წელი (გერცის შობითგან 528 წელი)) 

აღორძინდება ბუდეჲ მყუართა,
ფეხს მოიკიდებს წყევლა ცხენქალთა,
და შეჰმუსრავენ სახლსა ზევსათა!
მყვართ შემოსევაჲ მოდის ყოველგზის!

რისხუანი ზეუსთა წინ აღუდგებიან,
მყვარნი უფრო ძლიერნი აღმოჩნდებიან,
და მიწის პირთაგან ყოუელს აღგავიან,
მყვართ შემოსევაჲ მოდის ყოველგზის!

მყვართა არმია სცელავს საქრცხვინეთს (ბევრი მყვრები),
მყვართა არმია სთელავს სანიყვეთს (ბევრი ნიყვები),
მყვართა არმია მიადგა საზევსეთს (ბევრი ზევსები),
მყვართ შემოსევაჲ მოდის ყოველგზის!

ლექსის გაგრძელება ისტორიამ არ შემოგუინახა 

მყვრისტყაოსანი

ნაწყვეტი პოემიდგან ”მყვრისტყაოსანი” 

იყო საზევსეთს ზევსაჲ, ღმერთი ღვთისაგან ჭკვიანი,
მაღალი და გონიერი, მაგრამ ძაან რისხვიანი,
სხივებით განათებული, არის ფრიადად მზიანი,
არა აქვს მისსა დიდებას რამე ცრუ, თუნდა ზიანი! 

გაგრძელება ამ კეთილი პოემისა, ისევე როგორც სხვა ბევრი რამ, ჟამთა სვლამ არ შემოგვინახა. დიდად სამწუხაროა რომ ეს არაჩვეულებრივი შედევრი დაწერილი ცხენპუშკინა სამადგილელის მიერ ასე დაიკარგა და მივიწყებას მიეცა. თუმცა, ეს შემორჩენილი პირველი სტროფიც ძალიან დიდი საგანძურია ჩვენთვის და იმედია სხვა დანარჩენ ნაწილებსაც მივაგნებთ. იმედი ბოლოს კვდებაო, ალბათ, თქვენც გაგიგიათ.
პოემის დედააზრი ჩვენთვის უცნობია. სავარაუდოდ, იგი რაიმე საგმირო საქმის შესახებ უნდა მოგვითხრობდეს.

ზევსის რისხვა

ზევსის სახელობის სტუდია

ზევსმა გარდასჭდა ხელი ძლიერი
თვისსა რისხვათა ფრიად ძლიერთა,
ვერ გადურჩება მათ სულიერი,
თუ არ გასთელენ კამაზნი მათთა!

შენიშვნა ავტორთა: ზევსის უძლეველ რისხვას მხოლოდ ერთი და ერთადერთი მოწინააღმდეგე ჰყავს. ეს მოწინააღმდეგე კი არის მრავალთმმუსვრელი კამაზი. მხოლოდ კამაზს ძალუძლს რისხვისა კეთილისა გათელვაჲ და შეჩერებაჲ, თუმცა, ეს ფრიად ძნელი საქმეა.

ლექსი ფრიად უაზრო

ოჰ, ზევსო, რისხვათა მეფეო,
ჩვენ ყველას წყალობით გადმოგვხედეო:
აგვარიდე რისხვანი, მყვარნი მოგვიმრავლეო,
თავად განდიდდი ოლიმპოს და იხარეო!